Færsluflokkur: Bloggar

Ég vil vera fallbyssufóður

Það hefur vakið styr í netheimum að norski herinn hafi stundað „hausaveiðar“  hér á landi og haldið kynningar í íslenskum skólum fyrir ungt íslenskt fólk. Háværar raddir eru í netheimum um að þetta sé nú alveg skelfilegt, að enginn eigi að þurfa ganga í her til að stunda nám, að það sé ótækt með öllu að norski herinn sé að koma hingað og ná sér í „fallbyssufóður“ osfrv. Í þessu sambandi, langar mig hér með að koma á framfæri nokkrum athugasemdum. Því miður er það þannig að oft glymur hæst í tómri tunnu og þeir sem tjá sig einna mest gegn því að íslenskir drengir og stúlkur gegni herþjónustu annars staðar, er fólk sem hefur einna minnst þekkingu og vit á því hvernig er að gegna herþjónustu. Fólk hefur oft hér á landi brenglaða ímynd af hermennsku  sem byggist á því sem fólk sér í sjónvarpi og bandarískum bíómyndum.

1.       Ísland er meðlimur í NATO. Noregur er meðlimur í NATO. Við sendum íslenska „friðargæsluliða“ til átakasvæða eins og Íraks og Afganistan. Ef eitthvað kæmi fyrir Ísland, þá yrðu Norðmenn og Danir með þeim fyrstu til að taka á sig varnir landsins sem meðlimir í NATO. Formaður utanríkismálanefndar Alþingis, Árni Þór Sigurðsson, lét hafa það eftir sér í fjölmiðlum í gær, að mjög óviðeigandi væri að norski herinn væri hér á hausaveiðum eftir íslensku „fallbyssufóðri“. En sem meðlimur í NATO, finnst okkur samt fullkomlega eðlilegt að ungir menn og ungar konur annarra þjóða séu „fallbyssufóður“ fyrir okkur ef verja þarf landið okkar? Við erum sem sagt of góð til þess að taka þátt í vörnum lands okkar? Svona ómálefnalegt tal þjónar engum tilgangi og er okkur bara til skammar á alþjóðlegum vettvangi. Þá er alveg eins gott að segja sig bara úr NATO ef við erum of góð til þess að leggja okkar af mörkum innan bandalagsins. Við erum herlaus þjóð en við erum samt meðlimir í hernaðarbandalagi. Það virðist stundum gleymast.

 

2.       Margir virðast halda að norskir hermenn séu sendir í átök víðs vegar um heiminn líkt og gert er við bandaríska hermenn. Það er einfaldlega ekki rétt. Að mörgu leyti má líkja herþjónustu norskra ungmenna við að vera eitt ár í skátunum. Það er mjög öruggt og gott að vera í skátunum. Það hreinlega má ekki senda norsk ungmenni í stríðsátök til annarra landa á meðan þau gegna herþjónustu og mjög strangar kröfur eru gerðar til þeirra sem sækja um að fá að gegna þjónustu erlendis. Norsk ungmenni eiga í mesta lagi á hættu að vera send landshluta á milli í Noregi. Það versta sem getur skeð á friðartímum er að vera sendur nyrst til Noregs en það var allavega ekki í uppáhaldi hjá hermönnunum þegar ég var í norska hernum. Krakkarnir fá frítt fæði og húsnæði, vasapening og möguleika á því að sækja um skólagöngu. Inntökuskilyrðin eru líka ströng í herskólana og því alls ekki gefið að maður komist þar inn. En ef við höldum okkur við herþjónustu í stríðsátökum; síðari heimsstyrjöldin líður Norðmönnum seint úr minni. Noregur var hertekið af Þjóðverjum í stríðinu en Bandaríkin hafa aldrei verið hertekin. Það má í raun segja að Bandaríkin búi til sín eigin stríð eins og í Írak og Afganistan og senda sína hermenn í átök þar. Bandarískir hermenn eru skyldaðir í þessi átök og hljóta grimm örlög í sínu heimalandi neiti þeir að sinna þessari skyldu. Norsk ungmenni eru ekki skylduð til neins nema að klára sína lögbundnu herþjónustu innan landamæra Noregs og ef til stríðs kæmi í Noregi eða vörnum Noregs yrði ógnað, þá fyrst kæmi til að norsk ungmenni yrðu skylduð í möguleg átök. Þá er líka allur herinn virkjaður; bæði ungmenni sem gegna herþjónustu og fólk eins og ég sem hef verið í hernum en við erum þá kölluð inn til að sinna vörnum landsins. En fari svo að föðurlandinu sé ógnað, er hæpið að nokkur manneskja myndi neita að leggja sitt af mörkum til að verja land og þjóð.

Sl ár hefur norski herinn byggt upp herdeild sem heitir „Telemarksbataljonen“. Sú deild var stofnuð til að mæta þörfum hersins fyrir atvinnuhermenn og er eina deild hersins sem algjörlega sérþjálfuð í að senda hermenn til útlanda. Fyrsta verkefni deildarinnar var í Bosníu en deildin hefur gefið af sér gott orð fyrir fagmennsku og góða hermenn. Þessi deild hefur tekið þátt í hörðum átökum í Afganistan sl ár en enginn er skyldaður í þessa herdeild og byggist hún alfarið upp á þeim sem bjóða sig fram og sækja um inngöngu í deildina.

3.       Eins og komið hefur fram í fjölmiðlum, gefst ungmennum kostur á því að sækja um inngöngu í ýmsa herskóla í norska hernum. Má þar nefna t.d. verkfræði, bifvélavirkjun, flugnám, kokkanám, flugvélavirkjun osfrv. Slík menntun er ókeypis að því leyti til að maður greiðir ekkert sérstaklega fyrir menntunina en skyldar sig í staðinn til að vinna fyrir norska herinn í þrjú ár eftir að skólagöngu er lokið. Það telst ódýr fórnarkostnaður að vinna á launum í þrjú ár fyrir ókeypis menntun. Íslensk námslán eru stór baggi á herðum margra Íslendinga. Áður fyrr gat maður ekki stundað nám nema með því að fá sér ábyrgðarmann fyrir námslánunum. Ég er sjálf ein af þeim sem sit uppi með mikil námslán því ég vissi ekki betur á sínum tíma en hefði ég þekkt betur inn á norska herinn, hefði ég ekki hikað við að sækja um inngöngu í nám þar. Ég skil ekki hvað fólk hefur á móti því að íslensk ungmenni hafi kost á því að sækja um inngöngu í skóla og fá ókeypis nám. Sumir segja að það sé alveg skelfilegt að fólk þurfi að fara í herinn til að stunda nám og að það séu grundvallarmannréttindi allra að stunda nám. Það er bara ekki nægilegt í dag að stunda nám á Íslandi. Hér ríkir mikið atvinnuleysi og lítið annað sem blasir við íslenskum ungmennum en atvinnuleysi, iðjuleysi og fátækt. Ég er sjálf menntaður lögfræðingur og fasteignasali og hef töluverðan reynslubanka. Það er ekki að gagnast mér í íslensku samfélagi í dag þar sem spillingin og vinavæðingin þrífst sem aldrei fyrr; atvinnuleysið er í hámarki á Suðurnesjunum en ég er búsett í Grindavík; ég er með lítið barn og vil helst geta unnið en samt ekki að vinna fullan vinnudag en slíkt er bara ekki í boði hér á landi fyrir íslenska lögfræðinga. Hér er maður bara ekki maður með mönnum nema vinna heilu og hálfu sólarhringana og vera sem mest fjarri fjölskyldu sinni, fórna sér gjörsamlega fyrir vinnuveitandann hvort sem hann er íslenska ríkið eða einkarekið fyrirtæki. Meira að segja er það orðið þannig hjá lögfræðingum hjá íslenska ríkinu að þeir fá varla greitt fyrir yfirvinnu en það telst samt sjálfsagður hlutur að þeir taki á sig yfirvinnuna þegjandi og hljóðalaust. Eftir nám í norskum herskóla, getur viðkomandi sinnt sinni vinnu í norska hernum og líka átt eðlilegt fjölskyldulíf. Viðkomandi getur svo ef hann/hún óskar þess, hætt í hernum eftir sín skylduár og farið út í atvinnulífið án þess að vera sligast með fleiri milljónir í skuld á bakinu. Er það ekki frábært fyrir þá sem fá þennan möguleika? Ég gæfi mikið fyrir að hafa ekki mín námslán á bakinu sem ég er ekki borgunarmanneskja fyrir í dag en þar sem faðir minn er í ábyrgð fyrir láninu, þá gerir maður allt sem í sínu valdi stendur til að reyna bjarga málunum.

Ég unni íslenskum ungmennum að fá frítt nám, að hafa örugga vinnu og að geta farið út í lífið án þess að vera sligast af skuldum. Það er eigingirni ef fólki finnst eitthvað annað.

 

4.       En þegar uppi er staðið, er það auðvitað eins og einn lögfræðingur benti mér á, spurning um valfrelsi einstaklingsins, þ.e. að við og íslensk ungmenni, eiga að hafa val um hvað þau vilja gera við líf sitt. Íslensk stjórnvöld eiga ekki að stjórna því hvað við viljum gera við líf okkar. Ríkisstjórn Íslands og sitjandi Alþingi hafa svo sannarlega reynt að skipta sér af okkar lífi sl ár án þess að það hafi gefið góðan árangur. Það er allt gert núna til að hefta frelsi einstaklingsins hér á landi með öfgakenndri löggjöf og öfgakenndum stjórnarháttum og á sama tíma er allt gert til að verja fjármálafyrirtækin og þá sem eiga völd og peninga eins og útgerðirnar.  Millistéttin fer smátt og smátt að þurrkast út, fólk eins og ég og maðurinn minn erum að verða fátæk og þeir ríku verða bara ríkari. Já, ég hefði frekar átt að hafa vit á því að fara í herskóla og gerast „fallbyssufóður“ heldur en að koma aftur til Íslands og læra lögfræði og verða atvinnulaus og föst í steynsteypu í Grindavík. Ég væri mun betur sett sem fallbyssufóður en hvítur þræll í skuldafangelsi á fangaeyjunni Íslandi.

img014

 


Hús til sölu - kostar eina tölu.

Árið 2007 keypti maðurinn minn fasteign. Eignin var metin á kr. 34.500.000,- (þrjátíu og fjórar og hálf milljón) og hann tók tvenn lán til að fjármagna kaupin. Annars vegar lán hjá Íbúðalánasjóði upp á kr. 18.000.000,- og hins vegar lán í erlendri mynt upp á kr. 7.000.000,- Samtals gerir þetta 25 milljónir krónur.

Síðan þá hefur margt breyst. Lánið hjá Íbúðalánasjóði hefur hækkað töluvert á þessum þremur árum og nemur nú næstum 24 milljónum krónum. Hitt lánið stökkbreyttist upp í rúmar 14 milljónir. Samtals gerir þetta 37 milljónir krónur. Því miður hefur verðmæti eignarinnar líka stökkbreyst en bara því miður ekki upp á við heldur niður á við. Eignir í þessum landshluta seljast nú illa ef þær seljast yfirhöfuð og æ algengara virðist vera að miða nú við fasteignamat eignar við verðmat eignar (það er þó ekki algilt, það eru ýmsir aðrir áhrifaþættir líka). Á heimasíðu Þjóðskrá Íslands segir að fasteignamat sé gangverð sem ætla má að eign hafi í kaupum og sölum. Fasteignamat eignarinnar var lækkað nú sl áramót og stendur nú í 23.550.000,- kr. Um er að ræða einbýlishús á frekar stórri lóð með bílskúr.

Sitt hvoru megin við húsið eru sambærileg hús. Annað húsið stóð autt í nokkra mánuði en í því eru tvær íbúðir, neðri og efri hæð. Landsbankinn tók til sín efri hæðina og Íbúðalánasjóður neðri hæðina að því er mér skilst. Ég tek þó skýrt fram að ég hef ekki aflað mér nánari upplýsinga í opinberum skrám hjá sýslumanni en allir kaupsamningar og afsöl sem þar er þinglýst, teljast til opinberra gagna og getur hver sem er fengið afrit af slíkum gögnum. Fasteignamat neðri hæðar er samkvæmt opinberum skrám kr. 12.850.000 og fasteignamat efri hæðar er kr. 12.650.000,- Fyrir skömmu síðan voru þessar tvær íbúðir svo seldar og frétti ég að neðri hæðin hefði farið á kr. 5.000.000,- og efri hæðin á kr. 6.000.000,- Allt húsið er nú í eigu sömu fjölskyldunnar og kostaði samtals kr. 11.000.000,- Bankarnir sem sagt tóku til sín eignirnar á nauðungarsölu og seldu svo íbúðirnar á slikk til annarra aðila.

Ég spyr þá; er raunhæft að fasteignamat hússins okkar sé þá 23.550.000,- ef sambærileg hús eru seld á meir en hálfvirði ef fasteignamatið á að endurspegla raunvirði eignar við kaup og sölu? Get ég ekki nú farið fram á endurmat eignarinnar hjá Fasteignaskrá Íslands miðað við hvað raunvirði eignarinnar er í dag?

Nú er verið að bjóða fólki þessa svokölluðu 110% leið. Í stuttu máli felst í því fyrir þá sem ekki vita, að þeir sem eru með yfirveðsettar eignir, fá afskriftir allt niður í 110% af verðmæti hússsins. Miða skal við fasteignamat eða markaðsverð eignar, hvort sem er hærra. Telji kröfuhafi að verðmæti eignar sé hærra en fasteignamat, skal kröfuhafi láta löggiltan fasteignasala meta eignina á sinn kostnað.

En hvernig myndi nú fasteignasali bregðast við og meta eignina okkar? Hvert er ætlað raunvirði eignarinnar þegar sambærileg hús í sömu götu eru að ganga kaupum og sölum á helmingi fasteignamats? Athugið að hér er um að ræða yfir 200fm hús, plús ris og tvöfaldur skúr. Getur fasteignasali ábyrgst verðmat sem er hærra en það raunverð sem sambærilegar eignir eru að seljast á?

Því miður er ég að sjá mörg svona dæmi núna nýlega. Maður getur líka spurt sig hvernig stendur á því að ekki hafi verið settar skýrar reglur um sölu bankanna á þeim fasteignum sem þeir taka til sín. T.d. reglur um hvar á að auglýsa eignir og hvernig. Hvernig stendur á því að bankarnir geti nú ákveðið sjálfir einhliða hvaða fasteignasali auglýsi eignir þeirra til sölu og þannig komið í veg fyrir gegnsæi á markaðnum? Val á fasteignasölu/sala getur þannig verið háð geðþótta eins einstaks bankastarfsmanns og þessi bankastarfsmaður getur auðveldlega haft mikil áhrif á sölu eignanna.

Átti ekki allt að breytast eftir hrun? Burt með alla spillingu og klíkuskap. Að mínu mati ættu allir fasteignasalar að hafa jafnan rétt til að verðmeta og selja eignir bankanna og það ættu að vera skýrar reglur um aðkomu bankanna að sölu eignanna líkt og er að finna um aðkomu fasteignasala í lögum um sölu fasteigna, fyrirtækja og skipa. Samkvæmt 14. gr. laganna, er fasteignasala og starfsmönnum hans óheimilt að kaupa eign sem fasteignasalanum hefur verið falin til sölumeðferðar, auk þess sem fasteignasala er óheimil milliganga um kaup eða sölu fasteignar, búi hann eða starfsmenn hans yfir sérstökum upplýsingum sem hafa þýðingu við söluna og aðrir hafa ekki aðgang að. Svipaðar reglur ættu að gilda um aðkomu bankanna að sölu þeirra fasteigna sem þeir taka til sín.

Ég læt þessar vangaveltur duga í bili en það verður pottþétt meir síðar.

foreclosed-homes-Cape-Coral-Florida


Fiskilykt/peningalykt?... korteri fyrir nýtt frumvarp um fiskveiðistjórnunarkerfið

Hvernig stendur á því að Samherji kaupi Brim fyrir tæpa 15 milljarða korteri fyrir nýtt frumvarp um fiskveiðistjórnunarkerfið? Vita eigendur/stjórnendur Samherja eitthvað sem við hin vitum ekki? Svo er verið að tala um óvissu útgerðarmanna og nota það sem þvingunarúrræði? Þeir eru nú greinilega ekki mikið hræddir eða óvissan virðist ekki vera nein á þessum bæ allavega. Hvernig væri nú að ríkisstjórnin leyfði okkur hinum að fá innsýn í frumvarpið úr því að það er hvort eð er búið að leka út?

Ekki snerta kvótakerfið segir Ólöf Nordal

Á hún einhverra hagsmuna að gæta eða tengist Ólöf beint eða óbeint kvótakerfinu? Ég bara spyr því samkvæmt frétt á Eyjunni í dag, vill Ólöf ekki snerta kvótakerfið og finnst stjórnvöld ganga of langt. Ég er alveg sammála því að með umfangsmiklum breytingum á kvótakerfinu eins og það er í dag, er vissulega sú hætta fyrir hendi að fyrirtæki standi ekki undir breytingunum og með því falla fyrirtækin og starfsfólk með. En við megum ekki gleyma því að hér er verið að leiðrétta óréttlæti og lögleysu og með því að breyta fiskveiðistjórnunarkerfinu, munu ný fyrirtæki jafnvel líta dagsins ljós og það mun skapa nýja atvinnu. Það er hvorki siðlegt, boðlegt, löglegt né réttlætanlegt að kerfið verði áfram eins og það er í dag.

Hér má sjá pistilinn á Eyjunni 


Norsk ungmenni fá að stunda fríar fiskveiðar í sumarfríinu

Rakst á þessa frétt á Fiskifréttum í dag en þarna í Noregi er nú önnur saga en hér á landi. Þar er fólk hvatt til þess að sækja sjóinn og þar vantar sjómenn. Þar hefur maður raunverulegan möguleika á því að fá sér aflaheimild og róa sjálfur ólíkt hér þar sem bara örfáir útvaldir einstaklingar hafa öll höld og tök á sjávarútveginum. En vonandi verður nú breyting þar á.

Samkvæmt þessari frétt mega ungmenni á aldrinum 12-25 ára stunda fiskveiðar í sumar án aflaheimilda. Frábært hjá norskum stjórnvöldum! Íslensk stjórnvöld ættu kannski að bjóða atvinnulausum sjómönnum hér og öðru áhugafólki um sjómennsku að veiða frítt í sumar án aflaheimilda eins og í Noregi? Nei, það á maður víst aldrei eftir að sjá. Hér er bara klipið meir og meir af fólki og hert meir og meir að. Hér má ekki neitt. Hér eru bara alltaf sömu fjölskylduklíkurnar sem fá kúlulánin, aflann og á endanum afskriftirnar.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband